"സൂര്യന്‍ " അഹങ്കാരത്തോടെ കിഴക്ക് നിന്നും യാത്ര തുടങ്ങി
തന്റെ താഴെ , ചെറു ജീവികളെ കണ്ടു ...
ഒന്നുകൂടി പെരുപ്പിച്ച ഗര്‍വോടെ കണ്ണ് മിഴിച്ചു
ഞാനാണ് ശക്തന്‍ ..........
എന്റെ വെളിച്ചമില്ലെങ്കില്‍ നിങ്ങളൊക്കെ ഇരുട്ടില്‍ തന്നെ
എന്റെ ചൂടില്ലെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ തണുത്തു മരിക്കും
ഞാനോന്നടുത്തു വന്നാല്‍ നിങ്ങള്‍ കരിഞ്ഞു പോകും
എന്റെ ഊര്‍ജമില്ലെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ക്കു ഭക്ഷണമില്ല
ഞാനില്ലെങ്കില്‍ നിങ്ങളില്ല.....
എല്ലാം കേട്ട "മേഘം" പതുങ്ങി വന്നു പറഞ്ഞു
ഞാനുണ്ടെങ്കില്‍ നീയാരുമല്ല
നിന്റെ വെളിച്ചത്തെ മറയ്ക്കാന്‍ .........
നിന്റെ ചൂടിനെ തടയാന്‍ .......
നിന്നെ ത്തന്നെ അകറ്റാന്‍ എനിക്കാവും,
ഞാനുണ്ടെങ്കില്‍ പിന്നെ നീയില്ല
ഒളിച്ചിരുന്ന "കാറ്റ്" കുതിച്ചുവന്നു..
ഉശിര് പറഞ്ഞ മേഘം ദൂരേക്ക്‌ തെറിച്ചു വീണു
ഞാനുള്ളപ്പോള്‍ പിന്നെ നീയാര്......?
നീ എന്റെ കീഴാളന്‍ , നിന്നെ ഞാന്‍ നയിക്കും
എന്നെ വെല്ലാന്‍ ആരുമില്ല ,
എന്നെ തടഞ്ഞാല്‍ ഞാന്‍ വീശിയടിക്കും
ധ്യാനം മുടങ്ങിയ "പര്‍വ്വതം"തലയുയര്‍ത്തി കാറ്റിനോട്
എന്റെ മുമ്പില്‍ നീയാര് ...?
നിന്നെ തടയാന്‍,
നിന്റെ വഴിമുടക്കാന്‍, എനിക്കാവും
എന്നെ ക്കണ്ടാല്‍ നീ വഴി തിരിഞ്ഞോടും
എന്റെ കരുത്തില്‍ നീയാരുമല്ല
കേട്ടുനിന്ന "കുട്ടി" ചിരിച്ചു
ഞങ്ങള്‍ മനുഷ്യരുടെ ബുദ്ധിക്ക് മുമ്പില്‍ നീയാര് ....?
നിന്റെ ഹൃദയം തുരന്നു ചോരയൂറ്റാന്‍...........
നിന്റെ പുറം ചവിട്ടി നടുവൊടിക്കാന്‍.............
നിന്നെ അടിയോടെ കോരി കടലിലെറിയാന്‍.....
എനിക്കാവും
കാത്തുനിന്ന "ഉറക്കം" അടുത്തുവന്നു
കുട്ടീ ...... നിന്നെ തളര്‍ത്താന്‍ എനിക്കാവും
നിന്റെ ബുദ്ധിയെ ഞാനുറക്കും
എന്നെ തടയാന്‍ നിനക്കാവില്ല
ദൂരെ മാറിക്കരയുന്ന "പെണ്ണ്" തിരിഞ്ഞുനിന്നു
ഹേയ്‌.... ഉറക്കം...........
നീയല്ല ശക്തന്‍
എന്നെ കീഴ്പെടുത്തിയ "ദുഃഖ"ത്തെ നോക്കൂ
"ഉറക്ക"മെന്ന നിന്നെ തടയാന്‍ അവനാവും
കണ്ടില്ലേ , ദുഃഖം കീഴ്പെടുത്തിയ എന്നെ ........
ഞാന്‍ നിന്നെ പ്രണയിച്ചിട്ടും നിനക്കെന്നെ തഴുകാനായില്ല
യഥാര്‍ത്ത ശക്തന്‍ ദുഖമാണ്
കേട്ടുനിന്ന ദുഃഖം വിനയത്തോടെ ചൊല്ലി
എന്നെയും തോല്‍പ്പിക്കുന്ന ഒന്നുണ്ട്
എന്താണത്.............??
എല്ലാവരും ഒന്നിച്ചു ചോദിച്ചു
"ഈശ്വര സ്മരണ"
കേട്ടിട്ടില്ലേ .............
" അലാ ബി ദികിരില്ലാഹി തത് മ ഇന്നല്‍ ഖുലൂബ് "
